Cement Portlandzki krótka historia
Wynalezienie mieszanki jaką jest cement portlandzki, przypisuje się Anglikowi, Josephowi Aspdinowi. Joseph Aspdinow otrzymał w 1824 roku otrzymał dokument patentowy stwierdzający że jest jego wynalazcą. Wspomniane spoiwo jest mieszanką kilku czynników które w reakcji chemicznej uzyskuje stałą postać. Nazwę zawdzięcza swojemu kolorowi, wynalazca stwierdził że jest podobny do skał z wyspy Portland i dlatego został tak ochszczony.

Cement portlandzki to szary sypki materiał budowlany. Cement ten otrzymuje się podczas mieszania kilku składników. Na samym początku musimy uzyskać klinkier cementowy, który otrzymuje się poprzez wypalenie w temperaturze około 1450 °C mieszaniny zmielonych wcześniej surowców zawierających wapień i glinokrzemiany. Podstawowe składniki klinkieru to alit , belit , brownmilleryt , glinian trójwapniowy oraz inne związki glinu, wapnia, magnezu. Gdy już uzyskamy klinkier cementowy, musimy go zmielić w młynie cementowym razem z gipsem i anhydrytem. Tak oto powstaje cement portlandzki.

Klasyfikacja wytrzymałości cementu portlandzkiego:
Podstawowy 32,5 MPa uzyskujemy po 28 dniach
Średni 42,5 MPa uzyskujemy po 28 dniach
Mocny 52,5 MPa uzyskujemy po 28 dniach


Inne nasze artykuły:
Wyrownanie dużych powierzchni
Co to jest mixokret ?
Zastosowanie wylewki betonowej

W sklepach i składach budowlanych zazwyczaj mamy dostępne dwa typy oznaczone odpowiednimi literami dla rozróżnienia wytrzymałości. Litera „N” oznacza normalną wytrzymałość a litera „R” oznacza wysoką wytrzymałość.

Na rynku dostępnych jest kilka odmian cementów portlandzkich. W sklepach można otrzymać biały cement portlandzki, zawdzięcza on swoją barwę braku domieszki związków żelaza. Cementem portlandzkim jest też cement murarski oraz cement portlandzki szybko twardniejący do zadań specjalnych. Można znaleźć również podobne cementy do wyżej opisywanego, wielu producentów materiałów budowlanych uszlachetnia podstawową mieszankę otrzymując własny produkt.